«Publiko» hitza euskal herritarrentzat, eta bereziki ezkerreko euskaldunentzat, lortu beharreko erronka eta helburua da gaur egun. Ulertzen dut elitistentzat eta aretoko filosofoentzat ez izatea. Ez dakit Zizek nor den eta ez zait axola. Bai, ordea nortzuk diren Maria, Arazeli, Maribel, Kepa… egunez egun gure seme-alabek hezkuntza publikoa, unibertsala, doakoa, integratzailea, anitza, laikoa eta euskalduna izan dezaten atsedenik gabe lan egiten duten Euskal Eskola Publikoko irakasle eta langileak. «Publiko» hitzaren atzean ez dago ezer ezkuturik. Publikoa dena eta publifikazioa helburu desiragarriak dira Euskal Herri libre batean. Geure burua langile klasetzat hartzen garenontzat, behintzat. Beste batzuentzat, ez, ulertzen dut.
Euskaldunei hainbeste kalte egin dien Espainiako Auzitegi Nazionala Euskal Eskola Publikoarekin alderatzea mingarria da. Eta irain larria egiten diegu bertan lan egiten duten guztiei eta elitista ez den hezkuntza publiko baten alde egiten dugun guraso guztioi. Euskal Eskola Publikoari frankismoaren oinordeko izatea leporatzea iraina da gure gizartearen integraziorako eta euskalduntzerako ezinbesteko elementu gisa lan egiten duten eta haren aldeko apustua egiten duten pertsona guztientzat. Publikari esker egituratzen eta euskalduntzen den gizartearentzat. Datuak hor daude, eta ez dute engainatzen. Baina gure eskola publikoari espainolista dela leporatzea, Partaideko ikastetxeek beren curriculum eta materialen kontu Espainiako Hezkuntza Ikuskaritzari eman behar diotenean, demagogia elitista egitea da. Demagogia hori gero eta gehiago entzuten da gure herria euskaldundu nahi duen itunpeko hezkuntza-sarearen %13ren ahotik (ume guztiak sar ez daitezen oztopoak jartzen dituena). Pena da.
Espero dut Hezkuntza Lege berriaren aurrean, EAJ eta PSE bezalako eragile hain gutxi «espainiarrek», irakaskuntza pribatuaren patronalei men eginez, politika pribatizatzaileetan sakonduz, eta LOMCEk babesarekin inposatu nahi diguten Lege berri horren aurrean, publikoa zer eta nola izan behar denaren teorikoak kalean izango ditugula, hezkuntza publikoa bezain oinarrizkoa den zerbait defendatzeko. Zuen zain gaude.
Auzitegi Nazionala, Pio Cabanillas, Rafael Mendizabal, edozein gizarte aurrerakoitan ezinbestekoa den zerbitzu publiko bati eraso egiteko «pisuzko» argudioak. Euskal Eskola Publikoa defendatzen dugunok ere ez dugu azaleko aldaketetan sinesten; horregatik, behetik gora ari gara borrokan hezkuntza publiko, inklusibo, euskaldun, laiko eta doakoa lortzeko, aniztasunarekin eta hezkidetzarekin konprometitua, berdintasunean eta kalitatean oinarritua, ikasle guztien hezkuntza integrala eta gizarte-kohesioa bermatuz. Euskal Herri libre bati egin diezaiokegun oparirik onena da, hezkuntza arloan. Euskal Eskola PUBLIKOAZ harro!
Xabier Iglesias
Euskal Eskola Publikoaren Aldeko Plataforma
